ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ .
Κάποιοι άνθρωποι δεν τσιγκουνεύονται να μοιραστούν αυτό που τους δόθηκε σαν χάρισμα από το Θεό. Πραγματικά, θα ήταν παραμυθένια η ζωή αν όλοι όσοι είχαν το… χάρισμα, έκαναν την ίδια απλόχερη κίνηση που κάνει ο Γιώργος Πασχαλίδης. «Πριν αποκτήσω τη δύναμη νόμιζα πως ήμουν ευτυχισμένος. Τώρα ανακαλύπτω πόσο δυστυχισμένος ήμουν. Πρέπει να γίνουμε όλοι δημιουργικοί. Θα πρέπει να βρούμε την πραγματική ευτυχία που θα μας δίνει ζωή», εξηγεί σε συνέντευξή του στον «Τ.Θ.».
Βοηθάτε εδώ και πολλά χρόνια αρκετό κόσμο. Όλοι αυτοί που έχετε βοηθήσει σας θεωρούν έναν άνθρωπο ξεχωριστής συμβολής. Εσείς πώς καθορίζετε τη λειτουργία σας μέσα στο σύγχρονο κόσμο;
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προσφέρουν στους συνανθρώπους τους. Αυτό κάνω κι εγώ, δεν κάνω κάτι διαφορετικό.
Πώς οδηγηθήκατε σ’ αυτή την αποστολή;
Δεν είναι αποστολή. Απλά είμαι ευτυχισμένος. Είναι κάτι που μου δίνει χαρά. Αν το έβλεπα σαν αποστολή θα είχα παρασυρθεί. Είναι μια φιλία με απλούς ανθρώπους. Η ηρεμία που έχω μου δίνει τη διαύγεια να δίνω απαντήσεις στα προβλήματα. Αντιλήφθηκα τη διορατικότητα το 2002 και ευχαριστώ το Θεό που δεν παρασύρθηκα σε πλάνη και δεν οδηγήθηκα σε άγνωστους και λάθος δρόμους. Δεν είδα ποτέ αυτό που κάνω ως βοήθεια στους ανθρώπους. Απλά μέσα από αυτό, αποκτώ φίλους με αγάπη. Τους βοηθώ όλους ως… φίλους. Στα ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού, μου έκαναν ερωτήσεις ερευνητικού περιεχομένου που απαιτούσαν γνώσεις και μπορούσα να απαντήσω σε όλα. Το δικό μου το σοκ ήταν μεγαλύτερο από των ανθρώπων δίπλα μου, γιατί δεν είχα γνώσεις και μπορούσα να απαντήσω σε όλα! Όλοι οι άνθρωποι που βλέπουν πως έχουν αυτή την ικανότητα μπορούν να την χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους. Αρχικά, το μόνο που σκέφτηκα ήταν το οικονομικό. Πώς να αποκτήσω λεφτά. Και αντιλήφθηκα πόσο εύκολα μπορούσα να το πετύχω, γιατί μπορούσα να δω και νούμερα και τα… πάντα! Αλλά ήταν κάτι που δε με άγγιζε. Αλλού είναι ο θησαυρός! Δεν είναι ο οικονομικός, αλλά ο πνευματικός! Και σήμερα μπορώ ανεπιφύλαχτα να πω, πως η ευτυχία μας εξαρτάται από τους ανθρώπους και η ζωή μας περνά μέσα από τους ανθρώπους. Ευτυχώς, η αγάπη που εισπράττω από τους ανθρώπους είναι τόσο μεγάλη και η ευτυχία μου έχει έρθει από τους ανθρώπους, που είναι δίπλα μου. Έναν άνθρωπο έχουμε δίπλα μας και μας κοιτάζει στα μάτια και νιώθουμε ευτυχισμένοι. Έχω συναντηθεί με αμέτρητους ανθρώπους και με αγαπάνε. Φανταστείτε ένα άνθρωπο να τον αγαπάνε τόσοι πολλοί, πόσο ευτυχισμένος είναι.
Δεν είστε γιατρός, ιερωμένος, προφήτης, γκουρού. Πώς εσείς καθορίζετε αυτή τη λυτρωτική επίδρασή σας στους ανθρώπους;
Για να έχεις γνώσεις πρέπει να είσαι ιερωμένος; Είμαι χριστιανός ορθόδοξος, αλλά άλλο είναι το ένα και άλλο είναι το άλλο. Οι γνώσεις μου είναι πολλές, δεν είναι μόνο στη θρησκεία, είναι στην πνευματικότητα. Άλλωστε το αποδεικνύει και ένα διεθνές βραβείο λογοτεχνίας μέσα από το Βατικανό, που είναι πολύ αυστηρό. Αν ήμουν ρασοφόρος και είχα αυτή τη δύναμη, θα έπρεπε να ήμουν ο αρχιεπίσκοπος, αν ήμουνα γιατρός θα έπρεπε να ήμουν ο πρόεδρος του Ιατρικού συλλόγου. Για να την είχα θα έπρεπε να ήμουν ο ανώτερος. Ευτυχώς είμαι ο πιο απλός και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δεν έχω κάποια ικανότητα μεγάλη, απλά έχω απαντήσεις σε όλα.
Έχει περάσει πλήθος νέων, ώριμων και ηλικιωμένων ανθρώπων από την αφή των χεριών σας. Έχετε ανακαλύψει τρεις τύπους ανθρώπων. Με ποιο κριτήριο τους κατατάσσετε;
Με το κριτήριο της διορατικότητας, για το πώς λειτουργεί το αρσενικό, το θηλυκό και η μίξη των δύο. Πιο απλά, πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος του αρσενικού, ποιος είναι ο χαρακτήρας του… Αυτό, το παρατηρούμε σε όλα τα θηλαστικά. Η αντίδρασή τους είναι τελείως διαφορετική. Θα δούμε ένα αρσενικό να είναι άγριο, ένα θηλυκό χαλαρό, ήπιο και η μίξη των δύο είναι ο εργάτης. Ο κηφήνας είναι το αρσενικό που μόνο γονιμοποιεί και πάει με το θηλυκό, τη βασίλισσα. Και οι μέλισσες, η μίξη των δύο, είναι οι εργάτες. Ο κηφήνας όταν σταματήσει να γονιμοποιεί, η βασίλισσα δίνει εντολή στους τρίτους τύπους (μέλισσες) και τον σκοτώσουν επειδή δεν είναι ικανός πλέον να κάνει άλλα παιδιά.
Από αυτούς τους τύπους ποιοι έχουν περισσότερο βοηθηθεί από εσάς; Ποιοι είναι οι πιο δεκτικοί στις δικές σας επεμβάσεις;
Όλοι οι τύποι. Απλά αν πάρουμε τους δεύτερους τύπους, είναι πιο συντηρητικοί, πιο φοβητσιάρηδες. Η εμμονή που θα μπει στον εγκέφαλό τους θα ξαναγυρίσει. Οι τρίτοι τύποι θα το ψάξουν γιατί έχουν την εμμονή. Οι πρώτοι είναι οι πιο πνευματικοί. Ό,τι δουν μπροστά τους, το παίρνουν το απολαμβάνουν και φεύγουν. Οι δεύτεροι σκέφτονται πώς να το απολαύσουν και οι τρίτοι παθιάζονται, πρέπει οπωσδήποτε να το απολαύσουν. Στα βιβλία μου τα έχω γράψει από το 2003 και σήμερα έρχεται η επιστήμη να σφραγίσει αυτό που έχω ανακαλύψει. Για τις τροφές που τρώει ο κάθε τύπος, για παράδειγμα, έγραψα ότι ο πρώτος τύπος τρέφεται με κρέατα, ο δεύτερος με γαλακτοκομικά και ο τρίτος με λαχανικά. Και έρχεται η επιστήμη να πει ότι ο πρώτος τύπος είναι πρόχειρος στο γεύμα, γιατί η ομάδα βακτηρίων που υπάρχει στο έντερό του, είναι αυτή που έχει για να επεξεργάζεται τα στοιχεία του κρέατος. Όπως και ο δεύτερος τύπος με τα γαλακτοκομικά που κρυσταλλοποιεί όλες τις αρθρώσεις του. Και ο τρίτος τύπος με τα λαχανικά που είναι εύπεπτα, για τον οργανισμό του, αλλά η βιταμίνη C καταστρέφει τα πάντα. Γι’ αυτό και σήμερα δίνεται η απάντηση, ότι η τροφή μας πρέπει να έχει συμπλήρωμα σε ίση ποσότητα σε κρέας, γαλακτοκομικά και λαχανικά, για να μπορέσουμε να φέρουμε σε ισορροπημένη κατάσταση τις 3 βακτηριδιακές ομάδες που υπάρχουν στον οργανισμό μας.
Πώς θα βοηθήσουν τα βιβλία σας βαθύτερα τη συμπεριφορά του σύγχρονου ανθρώπου, την κοινωνικότητά του, τη σεξουαλικότητά του, τη διατροφή του;
Ο καθένας μπορεί να βοηθηθεί, μελετώντας! Στο πρώτο βιβλίο δίνω την ευκαιρία μέσω παρατήρησης. Ο καθένας να δει το χαρακτήρα του, τις ευαισθησίες και τα προβλήματα υγείας του. Στο δεύτερο βιβλίο, πώς θα μπορέσουν να ενισχύσουν τον οργανισμό τους σωματικά και στο τρίτο πώς να ξαναγεννηθούν και να μπουν μέσα στη ζωή.
Ετοιμάζετε κάποιο καινούριο βιβλίο;
«Η αποδέσμευση από το πεπρωμένο με την ανακάλυψη των τριών τύπων», είναι το καινούριο μου βιβλίο. Και ποιο είναι το πεπρωμένο; Η κατεστημένη λογική, αυτή που πήραμε από τους προγόνους μας, αφανιζόμαστε εμείς και τη μεταφέρουμε στους απογόνους μας. Είμαστε για κλάματα…
Ποια μεγάλη σας επίτευξη θυμάστε περισσότερο;
Η μεγαλύτερη επίτευξη είναι το βραβείο που έχω πάρει από το Βατικανό (φωτογραφία). Πήρα το διεθνές βραβείο λογοτεχνίας για την προσφορά μου στην επιστήμη και στον άνθρωπο. Όμως, όσα βραβεία κι αν έρθουν, είναι από τους ανθρώπους, αυτό είναι που με ευχαριστεί.
Ποιο περιστατικό θεραπείας ανθρώπου σας έχει μείνει στο μυαλό;
Δεν έχω θεραπεύσει κανένα! Αυτοί έγιναν καλά! Δεν είμαι θεραπευτής! Το 2003 μου έφεραν κάποιο άνθρωπο που είχε ψωρίαση. Και μετά από 3-4 μέρες με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε πως δεν έχει κανένα σημάδι. Και έπαθα σοκ! Μέχρι σήμερα δεν έχει οποιοδήποτε σημάδι πάνω του… Κάθε μέρα έρχονται κοντά μου άνθρωποι ή με παίρνουν τηλέφωνο για να με ευχαριστήσουν. Απλά ανταλλάσσουμε την αγάπη μας!
Ο φόβος, ο τρόμος, η ανασφάλεια, ο πανικός, είναι χαρακτηριστικά του σύγχρονου ανθρώπου. Γιατί κυριαρχούν σε τόσο μεγάλο βαθμό;
Μάθαμε να είμαστε με ένα δίκαννο και να περιμένουμε την πληροφορία που θα έρθει για να την σχολιάσουμε. Πρέπει ο καθένας να κηρύξει ειρήνη στην ψυχή του, για να προσφέρουμε σε εμάς, στους ανθρώπους δίπλα μας και στην Ελλάδα μας. Να μη ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους. Πρέπει όλοι να αρχίσουμε από τον εαυτό μας. Αν ρωτήσουμε το φίλο μας, τη σύζυγό μας, θα μας πει ότι τους εκμεταλλευόμαστε. Φανταστείτε, μια ολόκληρη πολιτεία…
Πώς κρίνετε τους δικούς μας και τους ξένους ηγέτες;
Παίζουν με τις αντοχές μας κι εμείς είμαστε στην παγίδα. Αυτό που μπορώ να δω, είναι ότι υπάρχει ένας πόλεμος πολύ μεγάλος. Ένας πόλεμος οικονομικός. Το κακό με εμάς είναι ότι πρέπει να γίνουμε φίλοι με κάποιους. Οι Έλληνες είμαστε μόνο αντίδραση. Μόνοι μας δεν είμαστε αυτοδύναμοι. Φωνάζουμε ότι δεν έχουμε κανένα σύμμαχο. Αν χαμογελάσουμε θα έχουμε… Η πολιτεία μπορεί να χαμογελάει… Τα ΜΜΕ δεν χαμογελάνε! Η πρώτη σελίδα που βγαίνει και είναι μέσα στη μαυρίλα, είναι αυτή που μαυρίζει κι εμάς. Θέλουμε πιο γλυκά πράγματα. Και στα ξένη κράτη έχουν χρέη, αλλά δεν σχολιάζεται όπως σχολιάζεται στη χώρα μας. Χαριτολογώντας, λέω πως δύο χρόνια θα είναι δύσκολα ακόμη, μετά θα συνηθίσουμε!
Η πνευματικότητα πώς μπορεί να εξασφαλιστεί;
Αυτό που θα πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας και στους δικούς μας ανθρώπους είναι ότι δεν πρέπει να ψάχνουν τη θέση που πραγματικά θα τους βάλει στην πολυθρόνα, αλλά μια οποιαδήποτε θέση που θα τους κάνει να φτάσουν εκεί που θέλουν. Γιατί τα παιδιά μας έχουν μάθει να θέλουν να κάτσουν στην πολυθρόνα από την πρώτη μέρα. Πρέπει να προσφέρουμε σε μας και στους γύρω μας. Έτσι θα παρασύρουμε και τους άλλους…
Ποια η δική σας γνώμη για την ψυχαγωγία στην τηλεόραση και γενικότερα για τον πολιτισμό της εικόνας;
Η μουσική ή μια κωμωδία, είναι ψυχαγωγία. Όμως ένα έργο που έχει πόνο ή αγωνία δεν είναι κάτι ευχάριστο. Θα δούμε χαρακτηριστικά μια οικογένεια που όταν δει μια κωμωδία θα πάνε όλοι μαζί αγκαλιασμένοι στα κρεβάτια τους. Αν είναι ένα σοβαρό έργο, θα δούμε κάποιον να κοιμάται στην πολυθρόνα, έναν άλλο ξάπλα στον καναπέ… μια οικογένεια διαλυμένη!
Πιστεύετε στο Θεό;
Αυτοί που πίστεψαν στο Θεό, δεν αισθάνθηκαν ούτε πόνο, ούτε πέθαναν. Όπως οι ιερομάρτυρες. Που τους έκοβαν χέρια, πόδια, τους βασάνιζαν και δεν αισθάνονταν πόνο, γιατί πολύ απλά πίστευαν στο Θεό. Ζούμε σε έναν πλανήτη εμπόλεμο που θα πρέπει να πιστέψουμε για να μην είμαστε τραυματισμένοι κάθε μέρα. Χωρίς πίστη θα είμαστε χαμένοι. Ο Θεός δημιούργησε ένα σώμα και έβαλε μέσα την ψυχή του. Εμείς τι κάναμε; Κρεμάσαμε το σώμα στην ντουλάπα και βγήκαμε έξω με την ψυχή και τρέχουμε, ενώ το σώμα είναι μέσα. Κρέμεται η ψυχή μας από τις σάρκες μας. Απλά πρέπει να μπούμε σε δράση, σε έργο. Ο Θεός μπήκε μέσα μας και μας έδωσε πνοή. Τώρα, χρειάζεται από εμάς να γίνουμε μεγάλοι… Θα ήθελα όλοι οι άνθρωποι να μπορέσουμε να δώσουμε κάτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου