Μια τεράστια πολεμική μηχανή προθερμαίνει το Ισραήλ και απ'ότι φαίνεται είναι έτοιμο ανά πάσα στιγμή να την εξαπολύσει κατά του Ιράν, καθώς το Τελ Αβίβ έχει βεβαιωθεί ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς, αν δεν υπάρξει κάποια "ενεργός αντίδραση" η Τεχεράνη θα έχει δοκιμάσει το πρώτο πυρηνικό όπλο της. Μάλιστα σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες έχει εντοπιστεί σε έρημοστο βόρειο Ιράν το σημείο δοκιμής του πρώτου πυρηνικού όπλου της.
Μέχρι στιγμής με σαμποτάζ και δολοφονίες Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων ακόμα και στην καρδιά της Τεχεράνης, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες έχουν καταφέρει να καθυστερήσουν τουλάχιστον για δύο χρόνια την απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν, αλλά τώρα φαίνεται ότι τα πράγματα έχουν λάβει το δρόμο τους και τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να εμποδίσει το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Μάλιστα πλέον για λόγους ασφαλείας το σύνολο των επιστημόνων και οι οικογένειές τους βρίσκονται συγκεντρωμένοοι σε ένα στρατόπεδο, σε μια αντιγραφή του σχεδίου "Μανχάταν" που έδωσε στις ΗΠΑ το πρώτο πυρηνικό της όπλο
Με τις εξελίξεις στην περιοχή να "τρέχουν" πια με ανεξέλικτο τρόπο όπως αποδείχτηκε από την παρουσίαση των νέων επιτευγμάτων του Ιράν από τον πρόεδρο της χώρας και τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε ισραηλινούς διπλωμάτες στην Ινδία και στην Γεωργία, η αμερικανική κυβέρνηση προσπαθεί ενόψει και των εκλογών στις ΗΠΑ να ελέγξουν τις κινήσεις του Ισραήλ σε σχέση με το Ιράν.
Το αρνητικό αυτό κλίμα ευνοούν οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας του Ισραήλ Ehud Barak ο οποίος μιλώντας σε δημοσιογράφους υποστήριξε ότι «Ένα πυρηνικό Ιράν αποτελεί μια απειλή για όλο τον κόσμο, όχι μόνο το Ισραήλ. Άλλες σημαντικές δυνάμεις στην Μέση Ανατολή θα πρέπει να αποπειραθούν να αποκτήσουν πυρηνική δυνατότητα, πιθανώς η Σαουδική Αραβία, πιθανώς η Τουρκία, πιθανώς ακόμα και η Αίγυπτος». Επιπλέον ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, επεσήμανε ότι οι διεθνείς κυρώσεις δεν φαίνεται να έχουν κάποιο απτό αποτέλεσμα.
Όπως δήλωσε κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στην Κύπρο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός B. Netanyahou, «Είμαστε αντιμέτωποι με ένα καθεστώς που παραβιάζει όλους τους κανόνες, δεν σέβεται καθόλου τους διεθνείς κανόνες».
Υπό αυτό το πρίσμα και με δεδομένο ότι η υποστήριξη του Ιράν στην Συρία αυξάνεται κάθε μέρα που περνά με την μεταφορά στρατιωτικού υλικού και ανδρών της επίλεκτης δύναμης Al Quds, το Ισραήλ αισθάνεται να απειλείται περισσότερο από ποτέ.
Η άφιξη της ιρανικής ναυτικής δύναμης στην Συρία και η βούληση του Ιράν να εμπλακεί με στρατεύματα στις συγκρούσεις στην Συρία, φέρνουν την ιρανική στρατιωτική απειλή πιο κοντά στα σύνορα του Ισραήλ.
Μάλιστα με βάση τις τελευταίες πληροφορίες το Ισραήλ έχει αποστείλει στην Ερυθρά θάλασσα εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα ένα υποβρύχιο κλάσης Dolphin το οποίο φέρει πυραύλους cruise εξοπλισμένους και με πυρηνική κεφαλή, ενώ και ένα δεύτερο υποβρύχιο με πυραύλους cruise, αναμένεται να περάσει τις επόμενες ημέρες στην Ερυθρά Θάλασσα.
Πριν από 10 περίπου χρόνια το Ισραήλ είχε πραγματοποιήσει μία δοκιμή εκτόξευσης πυραύλων cruise από υποβρύχιο ανοικτά των ακτών της Σρί Λάνκα. Εκτιμάται ότι το Ισραηλινό υποβρύχιο επιχειρεί στα νερά της Ερυθράς θάλασσας και θα μπορούσε να αναπτυχτεί σε απόσταση ασφαλείας από τις ανατολικές ακτές του Ιράν στην Αραβική θάλασσα εφόσον χρειαστεί.
Το δεύτερο σκέλος μιας ισραηλινής επίθεσης θα περιλαμβάνει την χρήση των 25 βομβαρδιστικών F-15I Ra'am τα οποία μπορούν να φέρουν τις διατρητικές βόμβες GBU-28 (οι οποίες περιλαμβάνουν την βόμβα BLU-113 Super Penetrator). Οι συγκεκριμένες κατευθυνόμενες βόμβες έχουν βάρος 5.000 λίβρες και μπορούν να αφεθούν από απόσταση 9 χλμ.
Η βόμβες αυτές μπορούν να διατρήσουν περισσότερα από 30 μέτρα εδάφους ή 6 μέτρα ενισχυμένου σκυροδέματος. Το Ισραήλ απέκτησε το 2006 εκατό βόμβες GBU-28 οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί σε πολεμικές επιχειρήσεις το 2002 και το 2003 στο Ιράκ από την αμερικανική Αεροπορία και αγοράστηκαν με πλήρη μυστικότητα από το Ισραήλ.
Τα ισραηλινά αεροσκάφη σύμφωνα με πληροφορίες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν είτε την διαδρομή μέσω του εναερίου χώρου της Ιορδανίας και του Ιράκ, είτε μέσω του εναερίου χώρου της Σαουδικής Αραβίας.
Στην τελευταία περίπτωση πριν από ενάμιση χρόνο υπήρχε μία πληροφορία από βρετανική εφημερίδα για μία άτυπη "συνεργασία" των δύο χωρών ώστε ισραηλινά μαχητικά να μπορέσουν να φτάσουν στο Ιράν μέσω μίας στενής λωρίδας στον εναέριο χώρο της Σ. Αραβίας στα βόρεια σύνορα της χώρας με την Ιορδανία. Την πληροφορία την διέψευσε φυσικά η κυβέρνηση της Σ. Αραβίας, αλλά ποτέ κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με σιγουριά τι θα μπορούσαν να πράξουν οι δύο παραδοσιακοί εχθροί του Ιράν.
Μία ακόμα επιχειρησιακή λύση που θα μπορούσε να υιοθετηθεί από την κυβέρνηση του Ισραήλ, θα ήταν μία ισραηλινή καταδρομική επιχείρηση από το Αζερμπαϊτζάν με το οποίο το Ισραήλ διατηρεί στενές στρατιωτικές σχέσεις και το 25% των Ιρανών είναι αζερικής καταγωγής. Φυσικά σε κάθε περίπτωση ο σημαντικότερος παράγοντας είναι η παρουσία φίλιων ειδικών δυνάμεων μέσα στο Ιράν οι οποίες έχουν ως αποστολή την υποστήριξη μίας επιθετικής ενέργειας.
Τόσο η στοχοποίηση όσο και η κατάδειξη των βομβών που θα χρησιμοποιήσουν οι Ισραηλινοί σε μία μελλοντική επίθεση στο Ιράν απαιτούν την παροχή βοήθειας από δυνάμεις που είναι στο έδαφος του Ιράν και όπως αποδεικνύουν οι πρόσφατες δολοφονίες Ιρανών επιστημόνων και τα σαμποτάζ στις πυραυλικές εγκαταστάσεις οι Ισραηλινοί διατηρούν ένα σημαντικό και αποτελεσματικό δίκτυο μέσα στο Ιράν.