Tri-Anthropo-Type Paschalidis
Γιώργος Πασχαλίδης
Η εγκαθίδρυση του φόβου πλέον, ώθησε τους ανθρώπους αντί να απολαμβάνουν, να τρέχουν και να αποθηκεύουν ώστε να έχουν για το αβέβαιο πια μέλλον. Αυτός είναι ο φόβος. Να ταξιδεύει η σκέψη, να ψάχνει στο μέλλον, και να καταλήγει να βασανίζεται για πιθανούς κινδύνους που ΘΑ προκύψουν, τους οποίους γιγαντώνει, δημιουργώντας …φαντάσματα!
Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015
Γιώργος Πασχαλίδης:Η Γέννηση του Νέου Ανθρώπου
Σε κάθε σχέση κάποιος κάνει πίσω,
όχι όμως επειδή το επιλέγει με ελεύθερη βούληση,
επειδή πραγματικά το θέλει, αλλά επειδή <<πρέπει>>.
Υποχωρεί εξωτερικά, αλλά εσωτερικά επειδή δεν το αισθάνεται,
βασανίζεται <<βράζει>.
Ενώ λέμε ότι συμβιβαζόμαστε, στην ουσία
παραμένουμε ανυποχώρητοι στα ιδιωτικά μας χαρακώματα.
Στην πραγματικότητα δεν κάναμε πίσω ούτε εκατοστό.
Μέσα μας παραμείνει πάντοτε μετέωρο ένα <<γιατί>>
μια πικρία κι ένα παράπονο που σιγά σιγά γιγαντώνεται
και μας τρώει τα σωθικά στην κυριολεξία.
Ειδικά όταν νομίζουμε ότι ο άλλος ζει ανέμελα τη ζωή του,
όπως τη θέλει.
Έτσι τουλάχιστον το βλέπουμε εμείς.
όχι όμως επειδή το επιλέγει με ελεύθερη βούληση,
επειδή πραγματικά το θέλει, αλλά επειδή <<πρέπει>>.
Υποχωρεί εξωτερικά, αλλά εσωτερικά επειδή δεν το αισθάνεται,
βασανίζεται <<βράζει>.
Ενώ λέμε ότι συμβιβαζόμαστε, στην ουσία
παραμένουμε ανυποχώρητοι στα ιδιωτικά μας χαρακώματα.
Στην πραγματικότητα δεν κάναμε πίσω ούτε εκατοστό.
Μέσα μας παραμείνει πάντοτε μετέωρο ένα <<γιατί>>
μια πικρία κι ένα παράπονο που σιγά σιγά γιγαντώνεται
και μας τρώει τα σωθικά στην κυριολεξία.
Ειδικά όταν νομίζουμε ότι ο άλλος ζει ανέμελα τη ζωή του,
όπως τη θέλει.
Έτσι τουλάχιστον το βλέπουμε εμείς.
Γιώργος Πασχαλίδης Η Γέννηση του Νέου Ανθρώπου
Στην διάρκεια ενός συζυγικού καβγά για εκείνον που δεν άντεξε και έπεσε
ο δρόμος είναι δύσκολος << έπρεπε να αντιδράσω νωρίτερα>> μονολογεί.
Έπρεπε όμως να αντιδράσει;
Κι αυτό γιατί;
Για να είναι ο άλλος που τώρα υποφέρει;
Αυτός είναι ο σκοπός σε μια σχέση;
Να μιλάει ο ένας και να απαντά ο άλλος;
Να στηνόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλον σαν δυο ομηρικοί ήρωες, έτοιμοι να σκοτώσουν η να σκοτωθούν;
Για χάρη ποιου;
Αφού υποτίθεται ότι αυτός που έχουμε μπροστά μας είναι εκείνος για τον οποίο θυσιάσαμε την ανέμελη εργένικη ζωή κι αφού συγκεντρώσαμε όλες τις δυνάμεις μας, φύγαμε μαζί του για ζήσουμε την πραγματική ευτυχία.
Εμείς τώρα για χάρη ποιων θυσιαζόμαστε
Για ποιον Γιώργο; Για ποιον Δημήτρη;
Για ποιον Μιχάλη ;Για ποια Όλγα;
Για ποια Άντα; Για ποιον Λευτέρη; Για ποια Ελευθερία;….
Για ποιαν…. Ελένη;
ο δρόμος είναι δύσκολος << έπρεπε να αντιδράσω νωρίτερα>> μονολογεί.
Έπρεπε όμως να αντιδράσει;
Κι αυτό γιατί;
Για να είναι ο άλλος που τώρα υποφέρει;
Αυτός είναι ο σκοπός σε μια σχέση;
Να μιλάει ο ένας και να απαντά ο άλλος;
Να στηνόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλον σαν δυο ομηρικοί ήρωες, έτοιμοι να σκοτώσουν η να σκοτωθούν;
Για χάρη ποιου;
Αφού υποτίθεται ότι αυτός που έχουμε μπροστά μας είναι εκείνος για τον οποίο θυσιάσαμε την ανέμελη εργένικη ζωή κι αφού συγκεντρώσαμε όλες τις δυνάμεις μας, φύγαμε μαζί του για ζήσουμε την πραγματική ευτυχία.
Εμείς τώρα για χάρη ποιων θυσιαζόμαστε
Για ποιον Γιώργο; Για ποιον Δημήτρη;
Για ποιον Μιχάλη ;Για ποια Όλγα;
Για ποια Άντα; Για ποιον Λευτέρη; Για ποια Ελευθερία;….
Για ποιαν…. Ελένη;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)