Γιώργος Πασχαλίδης:Η Γέννηση του Νέου Ανθρώπου

Σε κάθε σχέση κάποιος κάνει πίσω,
όχι όμως επειδή το επιλέγει με ελεύθερη βούληση,
επειδή πραγματικά το θέλει, αλλά επειδή <<πρέπει>>.
Υποχωρεί εξωτερικά, αλλά εσωτερικά επειδή δεν το αισθάνεται,
βασανίζεται <<βράζει>. 
Ενώ λέμε ότι συμβιβαζόμαστε, στην ουσία
παραμένουμε ανυποχώρητοι στα ιδιωτικά μας χαρακώματα.
Στην πραγματικότητα δεν κάναμε πίσω ούτε εκατοστό.
Μέσα μας παραμείνει πάντοτε μετέωρο ένα <<γιατί>>
μια πικρία κι ένα παράπονο που σιγά σιγά γιγαντώνεται
και μας τρώει τα σωθικά στην κυριολεξία.
Ειδικά όταν νομίζουμε ότι ο άλλος ζει ανέμελα τη ζωή του,
όπως τη θέλει.
Έτσι τουλάχιστον το βλέπουμε εμείς.