Στον ιδιωτικό τομέα περνά οριστικά η αμυντική βιομηχανία της χώρας με εξαίρεση την ΕΑΒ για την οποία οι Αμερικανοί φαίνεται ότι έχουν καταφέρει να την κρατήσουν εκτός του κύματος ιδιωτικοποιήσεων, αφού ούτε οι ίδιοι προτίθενται να την εξαγοράσουν, αλλά ούτε θέλουν να πέσει και στα χέρια των Ευρωπαίων ανταγωνιστών τους και κυρίως των EADS και Dassault.
Κατά τα λοιπά τα ΕΑΣ και δευτερευόντως η ΕΛΒΟ (λέμε «δευτερευόντως» γιατί η ΕΛΒΟ πρακτικά είναι ήδη ιδιωτική εταιρεία στην οποία το δημόσιο έχει το 51% των μετοχών) περνούν στα χέρια ιδιωτών σε ποσοστά από 60-100% ανάλογα με τις προσφορές που θα γίνουν.
Θεωρούμε βέβαιο ότι θα παραμείνει το δημόσιο ως μέτοχος για ένα ποσοστό περί το 30-35% και στις δύο εταιρείες, κάτι που και οι ιδιώτες θα θέλουν, όχι τόσο για να εξαγοράσουν σε χαμηλότερη τιμή κάποιο μερίδιο, όσο για να έχει «κίνητρα» το κράτος να κερδίζουν προγράμματα. Έτσι θα υπάρχει το παράδοξο, το κράτος να είναι μέτοχος κατά ένα σημαντικό ποσοστό σε εταιρείες οι οποίες θα συμμετέχουν σε κρατικούς διαγωνισμούς!
Εν πάση περιπτώσει αυτό είναι το ολιγότερο, αφού έτσι όπως τα καταφέραμε θα περάσει σε ξένα χέρια το σύνολο της παραγωγής πυρομαχικών, φορητών και βαρέων όπλων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και της παραγωγής οχημάτων. Ισραηλινοί (ΙΜΙ-Rafael), Γερμανοί (Rheinmetall), Αμερικανοί (ΑΤΚ) και ίσως Κινέζοι (Norinco) και Ρώσοι (Rosoboronexport) είναι οι ενδιαφερόμενοι για τα ΕΑΣ, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει και έκτη υποψηφιότητα.
Τα ΕΑΣ είναι η «μεγάλη νύφη» λόγω τεράστιας ακίνητης περιουσίας και λόγω μείωσης το προσωπικού τον τελευταίο ενάμιση χρόνο (έχουν μείνει περίπου οι μισοί εργαζόμενοι λόγω μετατάξεων και εθελουσίας εξόδου), αλλά θα πρέπει επιπλέον 200-300 ακόμα να αποχαιρετίσουν την εταιρεία από τους 800 εναπομείναντες σήμερα. Αυτό αναφέρεται σε τουλάχιστον δύο business plan τα οποία είναι σε γνώση του defencenet.gr. Όπως επίσης θα πρέπει να υπάρξει διαγραφή χρεών τους σε ύψος αν του 1 δισ. ευρώ.
Για φαβορί δεν μπορούμε να μιλήσουμε αν δεν ξέρουμε την κατάληξη του διαγωνισμού στην ΕΛΒΟ που είναι σαφώς πιο εύκολη διαδικασία με την εταιρεία να έχει λίγα χρέη (περί τα 25 εκατ. ευρώ) να είναι «μαζεμένο» μαγαζί με 400 εργαζόμενους, αλλά χωρίς ακίνητη περιουσία πέραν της έκτασης στην οποία στεγάζεται.
Εδώ η κοινοπραξία ΜΑΝ-Rheinmetall έχει πέσει «με νύχια και με δόντια» με μια βιτρίνα την εταιρεία MIE-TSEL την διάδοχο της εν πολλαίς αμαρτίες στο σκάνδαλο των υποβρυχίων Type 214 περιπεσούσα ΜΙΕ να έχει σημαντικό ποσοστό στη νέα εταιρεία. Όντας και αντιπρόσωποι και της ΜΑΝ, η οποία επίσης βαρύνεται σε πολλά σκάνδαλα στην Ελλάδα.
Άλλοι ενδιαφερόμενοι για την ΕΛΒΟ θα είναι οι αμερικανικές Οshkosh, AM General (στενές σχέσεις σε παραγωγικό επίπεδο με την ΕΛΒΟ λόγω παραγωγής των Hummer και των φορτηγών της Oshkosh), πιθανόν η γαλλική Renault, χωρίς να αποκλείεται να δούμε και κάποια από τις IVECO (ιταλική) και SAAB (σουηδική), αλλά και Rosoboronexport της οποίας οι νέες οικογένειες οχημάτων θέλουν έναν φορέα προώθησης των προϊόντων με άνοιγμα στις «θερμές θάλασσες» ενώ βέβαια υπάρχει και το πρόγραμμα των BMP-3HEL που μπορεί τώρα να έχει «παγώσει» αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα παραμείνει έτσι και το επόμενο χρονικό διάστημα.
Σε ότι αφορά τα κόστη κτήσης, αυτά σε οποιαδήποτε περίπτωση θα είναι χαμηλά, αν και είναι ενωρίς για να γίνουν εκτιμήσεις. Για τα ΕΑΣ μπορούμε να πούμε ότι θα υπάρξει ένα κόστος μεταξύ 50 και 100 εκατ. ευρώ ανάλογα με την κατάσταση στην οποία θα παραληφθεί η εταιρεία. Μια εταιρεία με περιουσιασκά στοιχεία άνω του 1 δισ. ευρώ...
Το defencenet.gr θα παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις στο τομέα των ιδιωτικοποιήσεων των ελληνικών κρατικών αμυντικών βιομηχανιών και θα σας ενημερώνει για όλα όσα συμβαίνουν…
Κατά τα λοιπά τα ΕΑΣ και δευτερευόντως η ΕΛΒΟ (λέμε «δευτερευόντως» γιατί η ΕΛΒΟ πρακτικά είναι ήδη ιδιωτική εταιρεία στην οποία το δημόσιο έχει το 51% των μετοχών) περνούν στα χέρια ιδιωτών σε ποσοστά από 60-100% ανάλογα με τις προσφορές που θα γίνουν.
Θεωρούμε βέβαιο ότι θα παραμείνει το δημόσιο ως μέτοχος για ένα ποσοστό περί το 30-35% και στις δύο εταιρείες, κάτι που και οι ιδιώτες θα θέλουν, όχι τόσο για να εξαγοράσουν σε χαμηλότερη τιμή κάποιο μερίδιο, όσο για να έχει «κίνητρα» το κράτος να κερδίζουν προγράμματα. Έτσι θα υπάρχει το παράδοξο, το κράτος να είναι μέτοχος κατά ένα σημαντικό ποσοστό σε εταιρείες οι οποίες θα συμμετέχουν σε κρατικούς διαγωνισμούς!
Εν πάση περιπτώσει αυτό είναι το ολιγότερο, αφού έτσι όπως τα καταφέραμε θα περάσει σε ξένα χέρια το σύνολο της παραγωγής πυρομαχικών, φορητών και βαρέων όπλων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και της παραγωγής οχημάτων. Ισραηλινοί (ΙΜΙ-Rafael), Γερμανοί (Rheinmetall), Αμερικανοί (ΑΤΚ) και ίσως Κινέζοι (Norinco) και Ρώσοι (Rosoboronexport) είναι οι ενδιαφερόμενοι για τα ΕΑΣ, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει και έκτη υποψηφιότητα.
Τα ΕΑΣ είναι η «μεγάλη νύφη» λόγω τεράστιας ακίνητης περιουσίας και λόγω μείωσης το προσωπικού τον τελευταίο ενάμιση χρόνο (έχουν μείνει περίπου οι μισοί εργαζόμενοι λόγω μετατάξεων και εθελουσίας εξόδου), αλλά θα πρέπει επιπλέον 200-300 ακόμα να αποχαιρετίσουν την εταιρεία από τους 800 εναπομείναντες σήμερα. Αυτό αναφέρεται σε τουλάχιστον δύο business plan τα οποία είναι σε γνώση του defencenet.gr. Όπως επίσης θα πρέπει να υπάρξει διαγραφή χρεών τους σε ύψος αν του 1 δισ. ευρώ.
Για φαβορί δεν μπορούμε να μιλήσουμε αν δεν ξέρουμε την κατάληξη του διαγωνισμού στην ΕΛΒΟ που είναι σαφώς πιο εύκολη διαδικασία με την εταιρεία να έχει λίγα χρέη (περί τα 25 εκατ. ευρώ) να είναι «μαζεμένο» μαγαζί με 400 εργαζόμενους, αλλά χωρίς ακίνητη περιουσία πέραν της έκτασης στην οποία στεγάζεται.
Εδώ η κοινοπραξία ΜΑΝ-Rheinmetall έχει πέσει «με νύχια και με δόντια» με μια βιτρίνα την εταιρεία MIE-TSEL την διάδοχο της εν πολλαίς αμαρτίες στο σκάνδαλο των υποβρυχίων Type 214 περιπεσούσα ΜΙΕ να έχει σημαντικό ποσοστό στη νέα εταιρεία. Όντας και αντιπρόσωποι και της ΜΑΝ, η οποία επίσης βαρύνεται σε πολλά σκάνδαλα στην Ελλάδα.
Άλλοι ενδιαφερόμενοι για την ΕΛΒΟ θα είναι οι αμερικανικές Οshkosh, AM General (στενές σχέσεις σε παραγωγικό επίπεδο με την ΕΛΒΟ λόγω παραγωγής των Hummer και των φορτηγών της Oshkosh), πιθανόν η γαλλική Renault, χωρίς να αποκλείεται να δούμε και κάποια από τις IVECO (ιταλική) και SAAB (σουηδική), αλλά και Rosoboronexport της οποίας οι νέες οικογένειες οχημάτων θέλουν έναν φορέα προώθησης των προϊόντων με άνοιγμα στις «θερμές θάλασσες» ενώ βέβαια υπάρχει και το πρόγραμμα των BMP-3HEL που μπορεί τώρα να έχει «παγώσει» αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα παραμείνει έτσι και το επόμενο χρονικό διάστημα.
Σε ότι αφορά τα κόστη κτήσης, αυτά σε οποιαδήποτε περίπτωση θα είναι χαμηλά, αν και είναι ενωρίς για να γίνουν εκτιμήσεις. Για τα ΕΑΣ μπορούμε να πούμε ότι θα υπάρξει ένα κόστος μεταξύ 50 και 100 εκατ. ευρώ ανάλογα με την κατάσταση στην οποία θα παραληφθεί η εταιρεία. Μια εταιρεία με περιουσιασκά στοιχεία άνω του 1 δισ. ευρώ...
Το defencenet.gr θα παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις στο τομέα των ιδιωτικοποιήσεων των ελληνικών κρατικών αμυντικών βιομηχανιών και θα σας ενημερώνει για όλα όσα συμβαίνουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου