Όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει το Μετρό. Σε τι βαθμό όμως έχετε συνειδητοποιήσει, τι διασχίζετε; Τι καταστράφηκε για να φτιαχτεί; Τι ανακαλύψεις έκανε ο Μετροπόντικας; Πόσες από αυτές δημοσιεύτηκαν και πόσες όχι από τις αρμόδιες υπηρεσίες; Πόσες εκμεταλλεύτηκαν, πόσες ξεχάστηκαν και πόσες «ξεχάστηκαν» επιτηδευμένα; Για την Αθήνα όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Όπως γνωρίζετε η Ελλάδα είναι η χώρα με τα περισσότερα σπήλαια και στοές, σε όλο τον κόσμο! Οι περισσότερες στοές λοιπόν της Αθήνας είναι φυσικές και όχι σμιλεμένοι βράχοι από ανθρώπινο χέρι. Δεν δημιουργήθηκαν για κανένα σκοπό, απλά υπάρχουν. Οι Έλληνες, μονάχα τις διαμόρφωσαν δια την ευκολότερη προσπέλαση τους. Ας ξεκινήσουμε ένα μικρό ταξιδάκι. Υπάρχουν είσοδοι τελείως αφύλαχτοι όπου και θα παραβείτε το νόμο σε περίπτωση που μπείτε, αλλά και οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι εάν δεν υπάρχει η απαραίτητη ορειβατική-σπηλαιολογική εμπειρία και ο εξοπλισμός. Υπάρχει και η περίπτωση να βρεθείτε σε αεραγωγό του Μετρό πλέον, και να βρεθείτε άθελα σας στις ράγες…Θα σας πω ακριβείς τοποθεσίες, μονάχα για όσες έχουν ήδη κλειστεί από τόνους τσιμέντου. Όπως η Βορειότερη από όλες, Ψηλά στη Πεντέλη, στο σπήλαιο «Αμώμων» (ασκητών), ή όπως όλοι γνωρίζουμε «Σπηλιά του Νταβέλη». Το σπήλαιο κατά την αρχαιότητα ήταν λατρευτικός τόπος του Πάνα. Αυτή τη στιγμή, δεξιά και αριστερά υπάρχουν δύο εκκλησάκια του Αγ.Νικολάου και του Αγ.Σπυρίδωνα. Μέχρι και το 1979, η σπηλιά είχε τεχνητά μονοπάτια που οδηγούσαν στο εσώτερό της, βρίσκοντας ένα πηγάδι, όχι πολύ βαθύ. Κατεβαίνοντας το (με ορειβατικό εξοπλισμό) και φτάνοντας στο πάτο του, συναντάμε τη στοά! Όπως σας είπα και πριν, η σπηλιά έχει πλέον κτιστεί στο σημείο του πηγαδιού, το δάπεδό της έχει καταστραφεί, αλλά τα εκκλησάκια παρέμειναν! Ακολουθώντας τη στοά λοιπόν, υπάρχουν τα σημάδια της ανθρώπινης παρουσίας. Λυχνάρια, λάμπες πετρελαίου, μέταλλα δείχνουν σχετικά πρόσφατη παρουσία. Σίγουρα; Μετά από είκοσι λεπτά στα έγκατα του βουνού, το τούνελ διακλαδώνεται. Στο αριστερό πέρασμα, βρίσκουμε χαραγμένα «1379 ΝΑ». Το πέρασμα αυτό περνώντας ξυστά από τα Τουρκοβούνια (θα περίμενε κανείς να συνδέεται με τις πάμπολλες σπηλιές, αλλά όχι), καταλήγει στη Δυτική πλευρά του Λυκαβηττού. Το δεξί καταλήγει σε ένα άνοιγμα που είναι ακόμη ανοιχτό. Θα σας πω μονάχα ότι έχει μια εκκλησία δίπλα του και ότι βρίσκεται κάπου στο Γαλάτσι. Το τούνελ συνεχίζει και πέρα από αυτό το άνοιγμα, διασχίζοντας όλο το Γαλάτσι και περνώντας τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, καταλήγει πάλι σε διακλάδωση, ακριβώς κάτω από το λόφο Στρέφη, όπου το ένα τούνελ καταλήγει και αυτό στο Λυκαβηττό, και το άλλο στο λόφο Πνύκα, στη περιοχή Φιλοπάππου. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι όλα τα τούνελ, συνδέουν τους λόφους της Αττικής. Λυκαβηττό, Πνύκα, Πεντέλη, Καισαριανή, Ακρόπολη, Αρδήττου και όχι μόνο…Θα έλειπε ο εθνικός κήπος; Με τη βουλή ακριβώς δίπλα; Ω, όχι. Να σημειώσουμε όμως πριν φύγουμε από την Πεντέλη, ότι η σπηλιά Αμώμων, συνδέεται από εκείνο το τούνελ, και με το κρυφό σχολειό στη μονή Πεντέλης, αλλά και με το ανάκτορο της Ροδοδάφνης( Σοφία ντε Μπαρμπουά γνωστή ως Δούκισσα της Πλακεντίας). Η είσοδος στο ανάκτορο είναι πλέον χτισμένη, ενώ στη Μονή Πεντέλης μπορείτε να τους ζητήσετε να σας ξεναγήσουν στο κρυφό σχολειό και να τη δείτε. Εννοείτε ότι και αυτή είναι κλειστή με σιδεριές... Ας επιστρέψουμε όμως στο Λυκαβηττό. Στο Λυκαβηττό όπως είπαμε, η είσοδος βρίσκεται στη δυτική πλευρά σε ένα εκκλησάκι και αυτή (υπάρχουν και άλλες, ψάξτε). Εκεί συναντιούνται και τα τούνελ από τη Πεντέλη και το Γαλάτσι, όπου πάλι έχουμε τρία ακόμη τούνελ να επιλέξουμε. Τα δύο στα αριστερά μας ενώνονται μετά από 100 μέτρα περίπου και λίγο πιο κάτω (ακριβώς κάτω από την οδό Φιλελλήνων και Ξενοφώντος) μας δίνουν την επιλογή είτε να πάμε προς τον Εθνικό κήπο και το λόφο Αρδήττου, είτε προς Παλαιό Φάληρο, είτε προς το λόφο Πνύκα ( Πνυξ = πυκνός). Το αριστερό τούνελ του Λυκαβηττού έχει κατεύθυνση και αυτό προς λόφο Πνύκα, όπου και συναντιέται με εκείνο από το Λόφο Στρέφη. (Μπερδευτήκατε ε;) Έως ότου όμως φτάσουμε στο λόφο Πνύκα, υπάρχει μια είσοδος. Έχουμε περάσει όλοι άπειρες φορές από δίπλα της και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει!! Είναι κλεισμένη με σιδερένια πόρτα και τρία τεράστια λουκέτα. Είναι στην οδό Φιλελλήνων! Ναι καλά διαβάσατε, σε κοινή θέα μέσα σε ένα πολύ μικρό τετραγωνισμένο αλσύλλιο...εκεί που διασταυρώνεται με την οδό Σταδίου. Το τούνελ όμως δεν σταματά στο λόφο...συνεχίζει φυσικά προς τη Καισαριανή όπου έχει κλειστεί πλέον...ίσως να συνδεόταν κάποτε με το μοναστήρι, το οποίο έχει και αυτό υπόγεια κρυφά περάσματα μέσα στο ιερό του...αλλά δε μπορώ να το συνδέσω με σιγουριά. Σε άλλο επίπεδο ύψους (Πιο ψηλά ή πιο χαμηλά δεν γνωρίζω) υπάρχει και άλλο ένα τούνελ το οποίο συνδέεται με όλα τα προηγούμενα. Η είσοδος του είναι κοντά στο σκοπευτήριο της Καισαριανής...Το μονοπάτι είναι κατηφορικό και δύσβατο. Έχει 2,5 χιλιόμετρα μήκος και καταλήγει σε ένα πάρα πολύ γνωστό σημείο! Στο Υπουργείο Παιδείας!!! Ω, ναι... Από κάτω ακριβώς θα έχετε παρατηρήσει ένα άσχετο τελείως εκκλησάκι. Άγια Δύναμη ονομάζεται. Μέσα στο ιερό του, ανασηκώνεται μια από τις πλάκες και βρίσκεστε στο υπόγειο πυριτιδοποιείο του 1821! Στο βάθος του, αρχαίες κολώνες και η αρχή του υπόγειου μονοπατιού... Εδώ θα ήθελα να τονίσω το λόγο που χτίστηκαν οι εκκλησίες σε τέτοια σημεία. Επί Τουρκοκρατίας χτίστηκαν οι εκκλησίες που κρύβουν μυστικά περάσματα, λόγω του ότι οι Τούρκοι δεν έμπαιναν ποτέ σε αυτές... Ας πάμε πίσω στο Λυκαβηττό πάλι και ας δούμε λίγο το τούνελ προς Λόφο Πνύκα. Συναντούμε όπως είπαμε πριν την είσοδο από Φιλελλήνων, περνούμε κάτω από το προαναφερθέν Υπουργείο Παιδείας, συναντάμε τη διακλάδωση της Αγίας Δύναμης και φτάνουμε κάτω από την Ακρόπολη. Ο βράχος της ακρόπολης είναι τελείως κούφιος! Και έχει πάρα πολλά πράγματα να δείτε μέσα...θα έχετε παρατηρήσει φυσικά τις τρύπες στο βράχο της. Μέσα λοιπόν βρίσκουμε τα περισσότερα αρχαία μνημεία από οποιοδήποτε άλλο πέρασμα. Σίγουρα αυτά τα μονοπάτια είχαν τελετουργική και μυητική σημασία για αυτόν που τα διέσχιζε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου